علل شایع سپسیس و عفونت‌های شدید قابل پیشگیری با واکسن در بیماران دارای اختلال عملکرد طحال شامل: استرپتوکوک پنومونیه (پنوموکوک)، هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b (Hib) و نایسریا مننژیتیدیس (مننگوکوک) هستند. برای محافظت در برابر این عوامل، بیشتر بیماران با عملکرد طحالی مختل نیاز به واکسیناسیون زیر دارند: واکسن پنوموکوک واکسن هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b (Hib) سری واکسن مننگوکوک کونژوگه چهارظرفیتی ACWY (MenACWY) سری واکسن مننگوکوک سروگروه B (MenB-4C یا MenB-FHbp) نداشتن طحال به‌تنهایی، منع مصرفی برای هیچ واکسنی از جمله واکسن‌های زنده ایجاد نمی‌کند. از آنجا که ابتلا به آنفلوانزا خطر عفونت با استرپتوکوک پنومونیه را افزایش می‌دهد، توصیه می‌شود که همه بیماران ۶ ماهه و بالاتر با عملکرد طحالی مختل، سالانه علیه ویروس آنفلوانزای فصلی واکسینه شوند. زمان‌بندی واکسیناسیون در افراد مبتلا به فقدان طحال پاسخ آنتی‌بادی به واکسیناسیون در بیشتر بیماران بدون طحال ؛ محافظت کننده است، اما ممکن است نسبت به افراد سالم ضعیف‌تر باشد. برای بهینه‌سازی پاسخ ایمنی، واکسیناسیون حداقل ۲ هفته و ترجیحاً ۱۰ تا ۱۲ هفته قبل از اسپلنکتومی انجام می‌شود. اگر امکان تزریق واکسن‌ها حداقل ۲ هفته قبل از برداشتن طحال وجود نداشته باشد، دو هفته پس از عمل جراحی واکسیناسیون انجام می‌شود. در بیمارانی که بدون سابقه عمل اسپلنکتومی دچارکاهش عملکردطحال میباشند، واکسیناسیون بلافاصله پس از شناسایی اختلال عملکرد طحال انجام می‌شود.